διαρρέω

Ancient Greek

Alternative forms

• διαρέω (diaréō)

Etymology

From δῐᾰ- (dia-, “through”) +‎ ῥέω (rhéō, “to flow”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.ar̥.r̥é.ɔː/ → /ði.arˈre.o/ → /ði.aˈre.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.ar̥.r̥é.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /di.arˈre.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ði.arˈre.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ði.arˈre.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ði.aˈre.o/

Verb

δῐᾰρρέω • (diarrhéō)

1. to flow (through), to run (of liquids)
2. to slip through
3. to leak
4. (figuratively) to fade away, wane, go to waste

Inflection

This verb does not contract ε with η, ο, or ω.

   Present: δῐαρρέω, δῐαρρέομαι (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐαρρέω	δῐαρρεῖς	δῐαρρεῖ	δῐαρρεῖτον	δῐαρρεῖτον	δῐαρρέομεν	δῐαρρεῖτε	δῐαρρέουσῐ(ν)
	subjunctive	δῐαρρέω	δῐαρρέῃς	δῐαρρέῃ	δῐαρρέητον	δῐαρρέητον	δῐαρρέωμεν	δῐαρρέητε	δῐαρρέωσῐ(ν)
	optative	δῐαρρέοιμῐ	δῐαρρέοις	δῐαρρέοι	δῐαρρέοιτον	δῐαρρεοίτην	δῐαρρέοιμεν	δῐαρρέοιτε	δῐαρρέοιεν
	imperative		δῐαρρεῖ	δῐαρρείτω	δῐαρρεῖτον	δῐαρρείτων		δῐαρρεῖτε	δῐαρρεόντων
middle/ passive	indicative	δῐαρρέομαι	δῐαρρέῃ, δῐαρρεῖ	δῐαρρεῖται	δῐαρρεῖσθον	δῐαρρεῖσθον	δῐαρρεόμεθᾰ	δῐαρρεῖσθε	δῐαρρέονται
	subjunctive	δῐαρρέωμαι	δῐαρρέῃ	δῐαρρέηται	δῐαρρέησθον	δῐαρρέησθον	δῐαρρεώμεθᾰ	δῐαρρέησθε	δῐαρρέωνται
	optative	δῐαρρεοίμην	δῐαρρέοιο	δῐαρρέοιτο	δῐαρρέοισθον	δῐαρρεοίσθην	δῐαρρεοίμεθᾰ	δῐαρρέοισθε	δῐαρρέοιντο
	imperative		δῐαρρέου	δῐαρρείσθω	δῐαρρεῖσθον	δῐαρρείσθων		δῐαρρεῖσθε	δῐαρρεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δῐαρρεῖν				δῐαρρεῖσθαι
participle	m	δῐαρρέων				δῐαρρεόμενος
	f	δῐαρρέουσᾰ				δῐαρρεομένη
	n	δῐαρρέον				δῐαρρεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: δῐαρρέω, δῐαρρέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐαρρέω	δῐαρρέεις	δῐαρρέει	δῐαρρέετον	δῐαρρέετον	δῐαρρέομεν	δῐαρρέετε	δῐαρρέουσῐ(ν)
	subjunctive	δῐαρρέω	δῐαρρέῃς	δῐαρρέῃ	δῐαρρέητον	δῐαρρέητον	δῐαρρέωμεν	δῐαρρέητε	δῐαρρέωσῐ(ν)
	optative	δῐαρρέοιμῐ	δῐαρρέοις	δῐαρρέοι	δῐαρρέοιτον	δῐαρρεοίτην	δῐαρρέοιμεν	δῐαρρέοιτε	δῐαρρέοιεν
	imperative		δῐάρρεε	δῐαρρεέτω	δῐαρρέετον	δῐαρρεέτων		δῐαρρέετε	δῐαρρεόντων
middle/ passive	indicative	δῐαρρέομαι	δῐαρρέῃ, δῐαρρέει	δῐαρρέεται	δῐαρρέεσθον	δῐαρρέεσθον	δῐαρρεόμεθᾰ	δῐαρρέεσθε	δῐαρρέονται
	subjunctive	δῐαρρέωμαι	δῐαρρέῃ	δῐαρρέηται	δῐαρρέησθον	δῐαρρέησθον	δῐαρρεώμεθᾰ	δῐαρρέησθε	δῐαρρέωνται
	optative	δῐαρρεοίμην	δῐαρρέοιο	δῐαρρέοιτο	δῐαρρέοισθον	δῐαρρεοίσθην	δῐαρρεοίμεθᾰ	δῐαρρέοισθε	δῐαρρέοιντο
	imperative		δῐαρρέου	δῐαρρεέσθω	δῐαρρέεσθον	δῐαρρεέσθων		δῐαρρέεσθε	δῐαρρεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δῐαρρέειν				δῐαρρέεσθαι
participle	m	δῐαρρέων				δῐαρρεόμενος
	f	δῐαρρέουσᾰ				δῐαρρεομένη
	n	δῐαρρέον				δῐαρρεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: δῐαρρείω, δῐαρρείομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐαρρείω	δῐαρρείεις	δῐαρρείει	δῐαρρείετον	δῐαρρείετον	δῐαρρείομεν	δῐαρρείετε	δῐαρρείουσῐ(ν)
	subjunctive	δῐαρρείω, δῐαρρείωμῐ	δῐαρρείῃς, δῐαρρείῃσθᾰ	δῐαρρείῃ, δῐαρρείῃσῐ	δῐαρρείητον	δῐαρρείητον	δῐαρρείωμεν	δῐαρρείητε	δῐαρρείωσῐ(ν)
	optative	δῐαρρείοιμῐ	δῐαρρείοισ(θᾰ)	δῐαρρείοι	δῐαρρείοιτον	δῐαρρειοίτην	δῐαρρείοιμεν	δῐαρρείοιτε	δῐαρρείοιεν
	imperative		δῐάρρειε	δῐαρρειέτω	δῐαρρείετον	δῐαρρειέτων		δῐαρρείετε	δῐαρρειόντων
middle/ passive	indicative	δῐαρρείομαι	δῐαρρείεαι	δῐαρρείεται	δῐαρρείεσθον	δῐαρρείεσθον	δῐαρρειόμε(σ)θᾰ	δῐαρρείεσθε	δῐαρρείονται
	subjunctive	δῐαρρείωμαι	δῐαρρείηαι	δῐαρρείηται	δῐαρρείησθον	δῐαρρείησθον	δῐαρρειώμε(σ)θᾰ	δῐαρρείησθε	δῐαρρείωνται
	optative	δῐαρρειοίμην	δῐαρρείοιο	δῐαρρείοιτο	δῐαρρείοισθον	δῐαρρειοίσθην	δῐαρρειοίμε(σ)θᾰ	δῐαρρείοισθε	δῐαρρειοίᾰτο
	imperative		δῐαρρείεο	δῐαρρειέσθω	δῐαρρείεσθον	δῐαρρειέσθων		δῐαρρείεσθε	δῐαρρειέσθων
		active				middle/passive
infinitive		δῐαρρείειν/δῐαρρειέμεν(αι)/δῐαρρειμέναι				δῐαρρείεσθαι
participle	m	δῐαρρείων				δῐαρρειόμενος
	f	δῐαρρείουσᾰ				δῐαρρειομένη
	n	δῐαρρεῖον				δῐαρρειόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: δῐέρρεον, δῐερρεόμην (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐέρρεον	δῐέρρεις	δῐέρρει	δῐερρεῖτον	δῐερρείτην	δῐερρέομεν	δῐερρεῖτε	δῐέρρεον
middle	indicative	δῐερρεόμην	δῐερρέου	δῐερρεῖτο	δῐερρεῖσθον	δῐερρείσθην	δῐερρεόμεθᾰ	δῐερρεῖσθε	δῐερρέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: δῐέρρεον, δῐερρεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐέρρεον	δῐέρρεες	δῐέρρεε(ν)	δῐερρέετον	δῐερρεέτην	δῐερρέομεν	δῐερρέετε	δῐέρρεον
middle	indicative	δῐερρεόμην	δῐερρέου	δῐερρέετο	δῐερρέεσθον	δῐερρεέσθην	δῐερρεόμεθᾰ	δῐερρέεσθε	δῐερρέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: δῐάρρειον, δῐαρρειόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐάρρειον	δῐάρρειες	δῐάρρειε(ν)	δῐαρρείετον	δῐαρρειέτην	δῐαρρείομεν	δῐαρρείετε	δῐάρρειον
middle/ passive	indicative	δῐαρρειόμην	δῐαρρείου	δῐαρρείετο	δῐαρρείεσθον	δῐαρρειέσθην	δῐαρρειόμε(σ)θᾰ	δῐαρρείεσθε	δῐαρρείοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: δῐαρρεύσω, δῐαρρεύσομαι (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐαρρεύσω	δῐαρρεύσεις	δῐαρρεύσει	δῐαρρεύσετον	δῐαρρεύσετον	δῐαρρεύσομεν	δῐαρρεύσετε	δῐαρρεύσουσῐ(ν)
	optative	δῐαρρεύσοιμῐ	δῐαρρεύσοις	δῐαρρεύσοι	δῐαρρεύσοιτον	δῐαρρευσοίτην	δῐαρρεύσοιμεν	δῐαρρεύσοιτε	δῐαρρεύσοιεν
middle	indicative	δῐαρρεύσομαι	δῐαρρεύσεαι	δῐαρρεύσεται	δῐαρρεύσεσθον	δῐαρρεύσεσθον	δῐαρρευσόμεθᾰ	δῐαρρεύσεσθε	δῐαρρεύσονται
	optative	δῐαρρευσοίμην	δῐαρρεύσοιο	δῐαρρεύσοιτο	δῐαρρεύσοισθον	δῐαρρευσοίσθην	δῐαρρευσοίμεθᾰ	δῐαρρεύσοισθε	δῐαρρεύσοιντο
		active			middle
infinitive		δῐαρρεύσειν			δῐαρρεύσεσθαι
participle	m	δῐαρρεύσων			δῐαρρευσόμενος
	f	δῐαρρεύσουσᾰ			δῐαρρευσομένη
	n	δῐαρρεῦσον			δῐαρρευσόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: δῐαρρῠήσομαι (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	δῐαρρῠήσομαι	δῐαρρῠήσῃ	δῐαρρῠήσεται	δῐαρρῠήσεσθον	δῐαρρῠήσεσθον	δῐαρρῠησόμεθᾰ	δῐαρρῠήσεσθε	δῐαρρῠήσονται
	optative	δῐαρρῠησοίμην	δῐαρρῠήσοιο	δῐαρρῠήσοιτο	δῐαρρῠήσοισθον	δῐαρρῠησοίσθην	δῐαρρῠησοίμεθᾰ	δῐαρρῠήσοισθε	δῐαρρῠήσοιντο
							passive
infinitive							δῐαρρῠήσεσθαι
participle	m						δῐαρρῠησόμενος
	f						δῐαρρῠησομένη
	n						δῐαρρῠησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: δῐαρρευσέω, δῐαρρευσέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐαρρευσέω	δῐαρρευσέεις	δῐαρρευσέει	δῐαρρευσέετον	δῐαρρευσέετον	δῐαρρευσέομεν	δῐαρρευσέετε	δῐαρρευσέουσῐ(ν)
	optative	δῐαρρευσέοιμῐ	δῐαρρευσέοις	δῐαρρευσέοι	δῐαρρευσέοιτον	δῐαρρευσεοίτην	δῐαρρευσέοιμεν	δῐαρρευσέοιτε	δῐαρρευσέοιεν
middle	indicative	δῐαρρευσέομαι	δῐαρρευσέῃ, δῐαρρευσέει	δῐαρρευσέεται	δῐαρρευσέεσθον	δῐαρρευσέεσθον	δῐαρρευσεόμεθᾰ	δῐαρρευσέεσθε	δῐαρρευσέονται
	optative	δῐαρρευσεοίμην	δῐαρρευσέοιο	δῐαρρευσέοιτο	δῐαρρευσέοισθον	δῐαρρευσεοίσθην	δῐαρρευσεοίμεθᾰ	δῐαρρευσέοισθε	δῐαρρευσέοιντο
		active			middle
infinitive		δῐαρρευσέειν			δῐαρρευσέεσθαι
participle	m	δῐαρρευσέων			δῐαρρευσεόμενος
	f	δῐαρρευσέουσᾰ			δῐαρρευσεομένη
	n	δῐαρρευσέον			δῐαρρευσεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: δῐαρρευσῶ, δῐαρρευσοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐαρρευσῶ	δῐαρρευσεῖς	δῐαρρευσεῖ	δῐαρρευσεῖτον	δῐαρρευσεῖτον	δῐαρρευσοῦμεν	δῐαρρευσεῖτε	δῐαρρευσοῦσῐ(ν)
	optative	δῐαρρευσοίην, δῐαρρευσοῖμῐ	δῐαρρευσοίης, δῐαρρευσοῖς	δῐαρρευσοίη, δῐαρρευσοῖ	δῐαρρευσοῖτον, δῐαρρευσοίητον	δῐαρρευσοίτην, δῐαρρευσοιήτην	δῐαρρευσοῖμεν, δῐαρρευσοίημεν	δῐαρρευσοῖτε, δῐαρρευσοίητε	δῐαρρευσοῖεν, δῐαρρευσοίησᾰν
middle	indicative	δῐαρρευσοῦμαι	δῐαρρευσῇ	δῐαρρευσεῖται	δῐαρρευσεῖσθον	δῐαρρευσεῖσθον	δῐαρρευσούμεθᾰ	δῐαρρευσεῖσθε	δῐαρρευσοῦνται
	optative	δῐαρρευσοίμην	δῐαρρευσοῖο	δῐαρρευσοῖτο	δῐαρρευσοῖσθον	δῐαρρευσοίσθην	δῐαρρευσοίμεθᾰ	δῐαρρευσοῖσθε	δῐαρρευσοῖντο
		active			middle
infinitive		δῐαρρευσεῖν			δῐαρρευσεῖσθαι
participle	m	δῐαρρευσῶν			δῐαρρευσούμενος
	f	δῐαρρευσοῦσᾰ			δῐαρρευσουμένη
	n	δῐαρρευσοῦν			δῐαρρευσούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: δῐέρρευσᾰ, δῐερρευσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	δῐέρρευσᾰ	δῐέρρευσᾰς	δῐέρρευσε(ν)	δῐερρεύσᾰτον	δῐερρευσᾰ́την	δῐερρεύσᾰμεν	δῐερρεύσᾰτε	δῐέρρευσᾰν
	subjunctive	δῐαρρεύσω	δῐαρρεύσῃς	δῐαρρεύσῃ	δῐαρρεύσητον	δῐαρρεύσητον	δῐαρρεύσωμεν	δῐαρρεύσητε	δῐαρρεύσωσῐ(ν)
	optative	δῐαρρεύσαιμῐ	δῐαρρεύσειᾰς, δῐαρρεύσαις	δῐαρρεύσειε(ν), δῐαρρεύσαι	δῐαρρεύσαιτον	δῐαρρευσαίτην	δῐαρρεύσαιμεν	δῐαρρεύσαιτε	δῐαρρεύσειᾰν, δῐαρρεύσαιεν
	imperative		δῐάρρευσον	δῐαρρευσᾰ́τω	δῐαρρεύσᾰτον	δῐαρρευσᾰ́των		δῐαρρεύσᾰτε	δῐαρρευσᾰ́ντων
middle	indicative	δῐερρευσᾰ́μην	δῐερρεύσω	δῐερρεύσᾰτο	δῐερρεύσᾰσθον	δῐερρευσᾰ́σθην	δῐερρευσᾰ́μεθᾰ	δῐερρεύσᾰσθε	δῐερρεύσᾰντο
	subjunctive	δῐαρρεύσωμαι	δῐαρρεύσῃ	δῐαρρεύσηται	δῐαρρεύσησθον	δῐαρρεύσησθον	δῐαρρευσώμεθᾰ	δῐαρρεύσησθε	δῐαρρεύσωνται
	optative	δῐαρρευσαίμην	δῐαρρεύσαιο	δῐαρρεύσαιτο	δῐαρρεύσαισθον	δῐαρρευσαίσθην	δῐαρρευσαίμεθᾰ	δῐαρρεύσαισθε	δῐαρρεύσαιντο
	imperative		δῐάρρευσαι	δῐαρρευσᾰ́σθω	δῐαρρεύσᾰσθον	δῐαρρευσᾰ́σθων		δῐαρρεύσᾰσθε	δῐαρρευσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		δῐαρρεῦσαι			δῐαρρεύσᾰσθαι
participle	m	δῐαρρεύσᾱς			δῐαρρευσᾰ́μενος
	f	δῐαρρεύσᾱσᾰ			δῐαρρευσᾰμένη
	n	δῐαρρεῦσᾰν			δῐαρρευσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: δῐερρῠ́ην (Attic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	δῐερρῠ́ην	δῐερρῠ́ης	δῐερρῠ́η	δῐερρῠ́ητον	δῐερρῠήτην	δῐερρῠ́ημεν	δῐερρῠ́ητε	δῐερρῠ́ησᾰν
	subjunctive	δῐαρρῠῶ	δῐαρρῠῇς	δῐαρρῠῇ	δῐαρρῠῆτον	δῐαρρῠῆτον	δῐαρρῠῶμεν	δῐαρρῠῆτε	δῐαρρῠῶσῐ(ν)
	optative	δῐαρρῠείην	δῐαρρῠείης	δῐαρρῠείη	δῐαρρῠεῖτον, δῐαρρῠείητον	δῐαρρῠείτην, δῐαρρῠειήτην	δῐαρρῠεῖμεν, δῐαρρῠείημεν	δῐαρρῠεῖτε, δῐαρρῠείητε	δῐαρρῠεῖεν, δῐαρρῠείησᾰν
	imperative		δῐαρρῠ́ηθῐ	δῐαρρῠήτω	δῐαρρῠ́ητον	δῐαρρῠήτων		δῐαρρῠ́ητε	δῐαρρῠέντων
							passive
infinitive							δῐαρρῠῆναι
participle	m						δῐαρρῠείς
	f						δῐαρρῠεῖσᾰ
	n						δῐαρρῠέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀδῐᾰ́ρρευστος (adiárrheustos, “non-deliquescent”) (medicine)
• ἀδῐᾰ́ρροιᾰ f (adiárrhoia, “constipation”)
• δῐᾰρροή f (diarrhoḗ, “channel, pipe; flowing through”)
• δῐᾰ́ρροιᾰ f (diárrhoia, “flowing through, diarrhoea”)
• δῐᾰρροϊκός (diarrhoïkós, “suffering from diarrhoea”)
• δῐᾰ́ρρους m (diárrhous, “passage, channel”)
• δῐᾰ́ρρῠσις f (diárrhusis, “διάρρους passage, channel”)
• δῐᾰ́ρρῠτος (diárrhutos, “intersected by streams”)
• ἐπῐδῐᾰρρέω (epidiarrhéō, “flow through or melt away besides”)
• λογοδῐᾰ́ρροιᾰ f (logodiárrhoia, “flux of words”)
• σῠνδῐᾰρρέω (sundiarrhéō, “flow through along with”)
• and see ῥέω (rhéō, “flow”)

Descendants

• Greek: διαρρέω (diarréo)

Further reading

• “διαρρέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• διαρρέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • crumble idem, page 187.
  • decay idem, page 199.
  • decline idem, page 201.
  • disappear idem, page 227.
  • drain idem, page 250.
  • droop idem, page 254.
  • drop idem, page 254.
  • dwindle idem, page 257.
  • ebb idem, page 260.
  • evaporate idem, page 284.
  • fade idem, page 301.
  • fall idem, page 303.
  • flow idem, page 329.
  • melt idem, page 524.
  • pass idem, page 595.
  • perish idem, page 607.
  • piece idem, page 611.
  • pine idem, page 613.
  • sink idem, page 779.
  • unremembered idem, page 929.
  • vanish idem, page 943.
  • wane idem, page 961.
  • waste away idem, page 965.
  • wear arms idem, page 970.
  • wither idem, page 984.
• διαρρέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (since 2011) Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch) University of Chicago.

Greek

Etymology

Ancient Greek δῐᾰρρέω. For sense information leaks, semantic loan from English leak. For sense people move out, semantic loan from French écouler.

Pronunciation

• IPA^(key): (formal) /ði.aˈre.o/, (less formal) /ði̯aˈre.o/, (colloquial) /ðʝaˈre.o/
• Hyphenation: δι‧αρ‧ρέ‧ω

Verb

διαρρέω • (diarréo) (past διέρρευσα, passive διαρρέομαι)

1. (of rivers) to flow through [+accusative]

   Ο Νείλος διαρρέει πολλές χώρες.

   O Neílos diarréei pollés chóres.

   The Nile flows through many countries.

2. to leak (liquid or gas through a hole)
   1. (figuratively, of time) to pass

      Διέρρευσε πολύς χρόνος μετά τη λήξη της προθεσμίας.

      Diérrefse polýs chrónos metá ti líxi tis prothesmías.

      A long time passed by after the deadline.

3. (figuratively) to leak (secrets, confidential information)

   Διέρρευσαν μυστικά έγγραφα.

   Diérrefsan mystiká éngrafa.

   Classified documents are leaked.

   1. (colloquially transitive, neologism) to leak on purpose

      Πηγές του κόμματος διαρρέουν ότι ο υπουργός θα παραιτηθεί σύντομα.

      Pigés tou kómmatos diarréoun óti o ypourgós tha paraititheí sýntoma.

      Party sources are leaking that the minister will soon resign.

      Synonym: διοχετεύω (diochetévo)

      1. (impersonal) to be leaked, to be let known
4. (rare, of people) to disperse, diminish in numbers

   Οι οπαδοί διαρρέουν προς άλλα κόμματα.

   Oi opadoí diarréoun pros álla kómmata.

   Party followers are moving to other parties.

   Synonym: απομακρύνομαι (apomakrýnomai)

5. to drain (container; area of land)

Conjugation

διαρρέω   διαρρέομαι   (passive only in the present stem)

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	διαρρέω	διαρρεύσω	διαρρέομαι	—
2 sg	διαρρέεις	διαρρεύσεις	διαρρέεσαι	—
3 sg	διαρρέει	διαρρεύσει	διαρρέεται1	—
1 pl	διαρρέουμε, [‑ομε]	διαρρεύσουμε, [‑ομε]	διαρρεόμαστε	—
2 pl	διαρρέετε	διαρρεύσετε	διαρρέεστε, διαρρεόσαστε	—
3 pl	διαρρέουν[ε]	διαρρεύσσυν[ε]	διαρρέονται	—
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	διέρρεα	διέρρευσα	διαρρεόμουν(α)	—
2 sg	διέρρεες	διέρρευσες	διαρρεόσουν(α)	—
3 sg	διέρρεε	διέρρευσε	διαρρεόταν(ε)	—
1 pl	διαρρέαμε	διαρρεύσαμε	διαρρεόμασταν, (‑όμαστε)	—
2 pl	διαρρέατε	διαρρεύσατε	διαρρεόσασταν, (‑όσαστε)	—
3 pl	διέρρεαν, [διαρρέαν(ε)]	διέρρευσαν, [διαρρεύσαν(ε)]	διαρρέονταν, [διαρρεόντουσαν]	—
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα διαρρέω ➤	θα διαρρεύσω ➤	θα διαρρέομαι ➤	— ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα διαρρέεις, …	θα διαρρεύσεις, …	θα διαρρέεσαι, …	—
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … διαρρεύσει		—
Past perfect ➤	είχα, είχες, … διαρρεύσει		—
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … διαρρεύσει		—
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	[διάρρεε]	διάρρευσε	—	διαρρεύσου
2 pl	διαρρέετε	διαρρεύστε	διαρρέεστε	—
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	διαρρέοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας διαρρεύσει ➤		—
Nonfinite form➤	διαρρεύσει		—
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Also as impersonal verb.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• διάρρευση f (diárrefsi, “a leak”) (of classified information)
• διαρροή f (diarroḯ, “leak, loss”)
• διάρροια f (diárroia, “diarrhoea”)
• διαρροϊκός (diarroïkós, “suffering from diarrhoea”)
• λογοδιάρροια f (logodiárroia, “flux of words, garrulousness”)