όργανο

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὄργανον (órganon).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈoɾ.ɣa.no/

Noun

όργανο • (órgano) n (plural όργανα)

1. (music) organ, pipe organ, church organ

   Synonyms: εκκλησιαστικό όργανο (ekklisiastikó órgano), αρμόνιο (armónio)

2. (music, more generally) any musical instrument

   μουσικό όργανο ― mousikó órgano ― musical instrument

3. (medicine, anatomy) body organ

   Η καρδιά είναι ένα όργανο του ανθρώπινου σώματος.

   I kardiá eínai éna órgano tou anthrópinou sómatos.

   The heart is an organ of the human body.

4. equipment, appliance
5. (informal appellative police officer) officer

   τα όργανα της τάξεως ― ta órgana tis táxeos ― the servants of the law

Declension

declension of όργανο

case     \     number	singular	plural
nominative	όργανο •	όργανα •
genitive	οργάνου •,  όργανου •	οργάνων •
accusative	όργανο •	όργανα •
vocative	όργανο •	όργανα •

Derived terms

• αισθητήριο όργανο n (aisthitírio órgano, “sense organ”)
• αναπαραγωγικό όργανο n (anaparagogikó órgano, “reproductive organ, sex organ”)
• όργανα ομιλίας n pl (órgana omilías, “speech organs”)
• οργανικός m (organikós, “organic”)
• οργάνωση f (orgánosi, “organisation”)
• πνευστό όργανο n (pnefstó órgano, “wind instrument”)

Further reading

• όργανο on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el