Kannada edit

Etymology edit

Borrowed from Sanskrit विधि (vidhi).

Pronunciation edit

Noun edit

ವಿಧಿ (vidhi)

  1. rule, formula, precept, injunction
  2. a vedic text
  3. an order, ordinance, statute, law
  4. rite, ceremony
  5. method, manner, way
  6. an excellent person
  7. a clever or wise person
  8. poet
  9. physician
  10. fate, destiny
  11. an assembly
  12. time
  13. (grammar) an imperative

Declension edit

Case/Form Singular Plural
Nominative ವಿಧಿಯು (vidhiyu) ವಿಧಿಗಳು (vidhigaḷu)
Accusative ವಿಧಿಯನ್ನು (vidhiyannu) ವಿಧಿಗಳನ್ನು (vidhigaḷannu)
Instrumental ವಿಧಿಯಿಂದ (vidhiyinda) ವಿಧಿಗಳಿಂದ (vidhigaḷinda)
Dative ವಿಧಿಗೆ (vidhige) ವಿಧಿಗಳಿಗೆ (vidhigaḷige)
Genitive ವಿಧಿಯ (vidhiya) ವಿಧಿಗಳ (vidhigaḷa)

Proper noun edit

ವಿಧಿ (vidhi)

  1. the Veda
  2. (Hinduism) Brahma
  3. (Hinduism) Vishnu

Declension edit

Case/Form Singular Plural
Nominative ವಿಧಿಯು (vidhiyu) ವಿಧಿಗಳು (vidhigaḷu)
Accusative ವಿಧಿಯನ್ನು (vidhiyannu) ವಿಧಿಗಳನ್ನು (vidhigaḷannu)
Instrumental ವಿಧಿಯಿಂದ (vidhiyinda) ವಿಧಿಗಳಿಂದ (vidhigaḷinda)
Dative ವಿಧಿಗೆ (vidhige) ವಿಧಿಗಳಿಗೆ (vidhigaḷige)
Genitive ವಿಧಿಯ (vidhiya) ವಿಧಿಗಳ (vidhigaḷa)

Derived terms edit

References edit