See also: anerbieten

German edit

Etymology edit

Substantivization of anerbieten.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈanʔɛɐ̯ˌbiːtn̩/
  • Hyphenation: An‧er‧bie‧ten
  • (file)

Noun edit

Anerbieten n (strong, genitive Anerbietens, plural Anerbieten)

  1. tender (formal offer)

Declension edit

Further reading edit