Anerbieten
See also: anerbieten
German edit
Etymology edit
Substantivization of anerbieten.
Pronunciation edit
Noun edit
Anerbieten n (strong, genitive Anerbietens, plural Anerbieten)
- tender (formal offer)
Declension edit
Declension of Anerbieten [neuter, strong]
Further reading edit
- “Anerbieten” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
- “Anerbieten” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon
- “Anerbieten” in Duden online