Atatürkçülük
Turkish edit
Etymology edit
From Atatürkçü (“Kemalist”) + -lük (“-ness,-ship”).
Pronunciation edit
Noun edit
Atatürkçülük
Declension edit
declension of Atatürkçülük
singular, uncountable (tekil, sayılamaz) | |
---|---|
nominative (yalın) | Atatürkçülük |
accusative (belirtme) | Atatürkçülüğü |
dative (yönelme) | Atatürkçülüğe |
locative (bulunma) | Atatürkçülükte |
ablative (çıkma) | Atatürkçülükten |
genitive (tamlayan) | Atatürkçülüğün |