Old Median
edit
Etymology
edit
From Proto-Iranian *huHarnā́h.
*farnāh[1]
- glory
- fortune
Descendants
edit
- → Old Persian: *farnāh
- Middle Persian: 𐫛𐫡𐫍 (prh /farrah/) (< gen.sg. *farnahaʰ)
- Classical Persian: فره (farrah)
- Dari: فر (farr)
- Iranian Persian: فر (far(r))
- Tajik: фарр (farr)
- → Arabic: فَخْر (faḵr)
- → Old Armenian: փառք (pʻaṙkʻ)
- → Bactrian: φαρο (faro), φαρρο (farro)
- → Parthian: 𐫛𐫡𐫍 (prh /farrah/)[2]
- → Proto-Scythian: *fārnā
- Khotanese: [script needed] (phārra)
- Proto-Ossetic: *fārna
- Old Ossetic: *farnæ
- Ossetian:
- Digor Ossetian: фарнӕ (farnæ)
- Iron Ossetian: фарн (farn)
- → Sogdian: (/farn/)
- Manichaean script: 𐫜𐫡𐫗 (frn)
- Old Sogdian script: 𐼔𐼘𐼏 (prn)
- Syriac script: [Syriac needed] (fn)
References
edit
- ^ Rezai Baghbidi, Hassan (2017) Middle Persian Historical Phonology, Osaka: Osaka University, page 77: “Med. *farnah-ah (gen. < *farnah- > OP °farnah-) > MP farrah ‘fortune, glory, splendour’ (cf. ZMP xwarrah < YAv. xvarənah-).)”
- ^ Korn, Agnes (2010) “Parthian ž”, in Bulletin of SOAS, volume 73, number 3, Cambridge University Press, →JSTOR, page 422