Sylvin
Czech edit
Pronunciation edit
Adjective edit
Sylvin
- possessive of Sylva: Sylva's
Declension edit
Declension of Sylvin (possessive)
singular | ||||
---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
nominative | Sylvin | Sylvina | Sylvino | |
genitive | Sylvina | Sylviny | Sylvina | |
dative | Sylvinu | Sylvině | Sylvinu | |
accusative | Sylvina | Sylvin | Sylvinu | Sylvino |
locative | Sylvině, Sylvinu | Sylvině | Sylvině, Sylvinu | |
instrumental | Sylviným | Sylvinou | Sylviným | |
plural | ||||
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
nominative | Sylvini | Sylviny | Sylvina | |
genitive | Sylviných | |||
dative | Sylviným | |||
accusative | Sylviny | Sylvina | ||
locative | Sylviných | |||
instrumental | Sylvinými |
German edit
Noun edit
Sylvin n or m (strong, genitive Sylvins, plural Sylvine)
Declension edit
Declension of Sylvin [neuter // masculine, strong]
Further reading edit
- “Sylvin” in Duden online