Zitteraal
German edit
Etymology edit
18th century, from zittern (“to tremble”) + Aal (“eel”), after older Zitterfisch (“electric ray, torpedo”, 16th c., now distinguished as Zitterrochen). Compare Dutch sidderaal.
Pronunciation edit
Noun edit
Zitteraal m (strong, genitive Zitteraals or Zitteraales, plural Zitteraale)
Declension edit
Declension of Zitteraal [masculine, strong]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | ein | der | Zitteraal | die | Zitteraale |
| genitive | eines | des | Zitteraals, Zitteraales | der | Zitteraale |
| dative | einem | dem | Zitteraal, Zitteraale1 | den | Zitteraalen |
| accusative | einen | den | Zitteraal | die | Zitteraale |
1Now rare, see notes.