aanhikken
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
aanhikken
- (only with tegen) to dread something
- Je moet niet tegen het examen aanhikken. ― You shouldn't dread the exam.
Inflection edit
| Inflection of aanhikken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanhikken | |||
| past singular | hikte aan | |||
| past participle | aangehikt | |||
| infinitive | aanhikken | |||
| gerund | aanhikken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | hik aan | hikte aan | aanhik | aanhikte |
| 2nd person sing. (jij) | hikt aan | hikte aan | aanhikt | aanhikte |
| 2nd person sing. (u) | hikt aan | hikte aan | aanhikt | aanhikte |
| 2nd person sing. (gij) | hikt aan | hikte aan | aanhikt | aanhikte |
| 3rd person singular | hikt aan | hikte aan | aanhikt | aanhikte |
| plural | hikken aan | hikten aan | aanhikken | aanhikten |
| subjunctive sing.1 | hikke aan | hikte aan | aanhikke | aanhikte |
| subjunctive plur.1 | hikken aan | hikten aan | aanhikken | aanhikten |
| imperative sing. | hik aan | |||
| imperative plur.1 | hikt aan | |||
| participles | aanhikkend | aangehikt | ||
| 1) Archaic. | ||||