aondachtóir

Irish

Etymology

From aontacht (“oneness, unity; union”) +‎ -óir.

Noun

aondachtóir m (genitive singular aondachtóra, nominative plural aontachtóirí)

1. (history, politics) unionist

Declension

Declension of aondachtóir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative aondachtóir aontachtóirí Vocative a aondachtóir a aontachtóirí Genitive aondachtóra aontachtóirí Dative aondachtóir aontachtóirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an t-aondachtóir na haontachtóirí Genitive an aondachtóra na n-aontachtóirí Dative leis an aondachtóir don aondachtóir leis na haontachtóirí

Synonyms

• aontachtaí m

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
aondachtóir	n-aondachtóir	haondachtóir	t-aondachtóir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “aondachtóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN