bania

See also: bánia, banía, bănia, Bănia, and banią

English

Noun

bania (plural banias)

1. Alternative form of bunnia

Anagrams

• Inaba

Galician

Verb

bania

1. (reintegrationist norm) first/third-person singular imperfect indicative of banir

Kashubian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *baňa.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbaɲa/
• Syllabification: czët‧ni‧ca

Noun

bania f

1. pumpkin

Further reading

• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “bania”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[1]
• Jan Trepczyk (1994) “bania”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1-2
• “bania”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *baňa. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /baɲa(ː)/
• IPA^(key): (15^th CE) /baɲa/, /baɲɒ/

Noun

bania f

1. bulbous necked vessel sometimes in the shape of a skull
   • 1930 [Fifteenth century], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[2], 37, 16:

     Vdzyelal... ssødy kv rozmagytey potrzebye stolowey, ocztowe czbany, banye (phialas), czyesszee y kadzydlnycze z zlota czystego, w ktorich offyerowany mayø bicz plinøczee rzeczy

     [Udziełał... ssędy ku rozmajitej potrzebie stołowej, octowe czbany, banie (phialas), czesze i kadzidlnice z złota czystego, w ktorych ofierowany mają być płynące rzeczy]

2. calabash (Lagenaria siceraria)
   • 1885 [1457], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎^[3], volume V, page 14:

     Banya cucurbita

     [Bania cucurbita]

   • 1900 [1437], Józef Rostafiński, editor, Symbola ad historiam naturalem medii aevi = Średniowieczna historya naturalna w Polsce. Ps 2‎^[4], number 2568:

     Banye cucurbita

     [Banie cucurbita]

Related terms

nouns

• bankarz
• bańka

 

Descendants

• Polish: bania

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “bania”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈba.ɲa/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈba.ɲa/, /ˈba.ɲɒ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aɲa
• Syllabification: ba‧nia

Etymology 1

Inherited from Old Polish bania, from Proto-Slavic *baňa.

Noun

bania f

1. jug (large, bulging, domed vessel, usually made of glass)
2. large can, container, churn (metal container for liquids with handles)
3. (colloquial) pumpkin (domesticated plant, in the species Cucurbita pepo)

   Synonym: dynia

4. (colloquial, humorous) noggin, nut, beaner (head)

   Synonyms: baniak, baśka, głowa, główka, głowina, łepetyna, łeb, pała, (literary) skroń, makówka

5. (colloquial) serving of alcohol
6. (school slang, colloquial) F (failing grade)

   Synonyms: bańka, gol, jedynka, laska, lufa, niedostateczny, pała, pałka

7. banya (type of steam bath)

Declension

Declension of bania

	singular	plural
nominative	bania	banie
genitive	bani	bani/bań
dative	bani	baniom
accusative	banię	banie
instrumental	banią	baniami
locative	bani	baniach
vocative	banio	banie

Derived terms

adjective/adverb

• do bani

 

adjectives

• baniasty
• na bani

 

adverb

• baniasto

 

nouns

• baniaczek
• baniak
• baniastość
• banieczka
• baniecznik
• baniopień
• bańka
• bańka informacyjna
• bańka mydlana
• bańka spekulacyjna
• bańkarz
• duża bańka
• sranie w banię

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

bania n

1. genitive singular of banie

Further reading

• bania in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bania in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “bania”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “BANIA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2013 January 28
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “bania”, in Słownik języka polskiego‎^[5]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “bania”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[6]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “bania”, in Słownik języka polskiego‎^[7] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 93

Portuguese

Etymology

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

 

• (Brazil) IPA^(key): /baˈni.ɐ/

• (Brazil) IPA^(key): /baˈni.ɐ/
  • (Southern Brazil) IPA^(key): /baˈni.a/

• (Portugal) IPA^(key): /bɐˈni.ɐ/

• Rhymes: -iɐ
• Hyphenation: ba‧ni‧a

Verb

bania

1. first/third-person singular imperfect indicative of banir