cúirtiúlacht

Irish

Etymology

From cúirtiúil +‎ -acht, from cúirt +‎ -úil.

Noun

cúirtiúlacht f (genitive singular cúirtiúlachta)

1. courtliness

Declension

Declension of cúirtiúlacht

Third declension

Bare forms (no plural for this noun): Case Singular Nominative cúirtiúlacht Vocative a chúirtiúlacht Genitive cúirtiúlachta Dative cúirtiúlacht

Forms with the definite article: Case Singular Nominative an chúirtiúlacht Genitive na cúirtiúlachta Dative leis an gcúirtiúlacht don chúirtiúlacht

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
cúirtiúlacht	chúirtiúlacht	gcúirtiúlacht
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “cúirtiúlacht”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Entries containing “cúirtiúlacht” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.