Portuguese
edit
Pronunciation
edit
- (Brazil) IPA(key): /kõ.vuw.si.oˈna(ʁ)/ [kõ.vuʊ̯.sɪ.oˈna(h)], (faster pronunciation) /kõ.vuw.sjoˈna(ʁ)/ [kõ.vuʊ̯.sjoˈna(h)]
- (Brazil) IPA(key): /kõ.vuw.si.oˈna(ʁ)/ [kõ.vuʊ̯.sɪ.oˈna(h)], (faster pronunciation) /kõ.vuw.sjoˈna(ʁ)/ [kõ.vuʊ̯.sjoˈna(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /kõ.vuw.si.oˈna(ɾ)/ [kõ.vuʊ̯.sɪ.oˈna(ɾ)], (faster pronunciation) /kõ.vuw.sjoˈna(ɾ)/ [kõ.vuʊ̯.sjoˈna(ɾ)]
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /kõ.vuw.si.oˈna(ʁ)/ [kõ.vuʊ̯.sɪ.oˈna(χ)], (faster pronunciation) /kõ.vuw.sjoˈna(ʁ)/ [kõ.vuʊ̯.sjoˈna(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /kõ.vuw.si.oˈna(ɻ)/ [kõ.vuʊ̯.sɪ.oˈna(ɻ)], (faster pronunciation) /kõ.vuw.sjoˈna(ɻ)/ [kõ.vuʊ̯.sjoˈna(ɻ)]
- Hyphenation: con‧vul‧si‧o‧nar
convulsionar (first-person singular present convulsiono, first-person singular preterite convulsionei, past participle convulsionado)
- to convulse
- to have a seizure
- (reflexive) to seize (to have a seizure)
- Synonyms: convulsionar, convulsar, convelir
Conjugation
edit
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Etymology
edit
From convulsión (“convulsion”) + -ar.
Pronunciation
edit
- IPA(key): /kombulsjoˈnaɾ/ [kõm.bul.sjoˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: con‧vul‧sio‧nar
convulsionar (first-person singular present convulsiono, first-person singular preterite convulsioné, past participle convulsionado)
- to convulse
- to have a seizure
Conjugation
edit
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of convulsionar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
with infinitive convulsionar
|
dative
|
convulsionarme
|
convulsionarte
|
convulsionarle, convulsionarse
|
convulsionarnos
|
convulsionaros
|
convulsionarles, convulsionarse
|
accusative
|
convulsionarme
|
convulsionarte
|
convulsionarlo, convulsionarla, convulsionarse
|
convulsionarnos
|
convulsionaros
|
convulsionarlos, convulsionarlas, convulsionarse
|
|
with gerund convulsionando
|
dative
|
convulsionándome
|
convulsionándote
|
convulsionándole, convulsionándose
|
convulsionándonos
|
convulsionándoos
|
convulsionándoles, convulsionándose
|
accusative
|
convulsionándome
|
convulsionándote
|
convulsionándolo, convulsionándola, convulsionándose
|
convulsionándonos
|
convulsionándoos
|
convulsionándolos, convulsionándolas, convulsionándose
|
|
with informal second-person singular tú imperative convulsiona
|
dative
|
convulsióname
|
convulsiónate
|
convulsiónale
|
convulsiónanos
|
not used
|
convulsiónales
|
accusative
|
convulsióname
|
convulsiónate
|
convulsiónalo, convulsiónala
|
convulsiónanos
|
not used
|
convulsiónalos, convulsiónalas
|
|
with informal second-person singular vos imperative convulsioná
|
dative
|
convulsioname
|
convulsionate
|
convulsionale
|
convulsionanos
|
not used
|
convulsionales
|
accusative
|
convulsioname
|
convulsionate
|
convulsionalo, convulsionala
|
convulsionanos
|
not used
|
convulsionalos, convulsionalas
|
|
with formal second-person singular imperative convulsione
|
dative
|
convulsióneme
|
not used
|
convulsiónele, convulsiónese
|
convulsiónenos
|
not used
|
convulsióneles
|
accusative
|
convulsióneme
|
not used
|
convulsiónelo, convulsiónela, convulsiónese
|
convulsiónenos
|
not used
|
convulsiónelos, convulsiónelas
|
|
with first-person plural imperative convulsionemos
|
dative
|
not used
|
convulsionémoste
|
convulsionémosle
|
convulsionémonos
|
convulsionémoos
|
convulsionémosles
|
accusative
|
not used
|
convulsionémoste
|
convulsionémoslo, convulsionémosla
|
convulsionémonos
|
convulsionémoos
|
convulsionémoslos, convulsionémoslas
|
|
with informal second-person plural imperative convulsionad
|
dative
|
convulsionadme
|
not used
|
convulsionadle
|
convulsionadnos
|
convulsionaos
|
convulsionadles
|
accusative
|
convulsionadme
|
not used
|
convulsionadlo, convulsionadla
|
convulsionadnos
|
convulsionaos
|
convulsionadlos, convulsionadlas
|
|
with formal second-person plural imperative convulsionen
|
dative
|
convulsiónenme
|
not used
|
convulsiónenle
|
convulsiónennos
|
not used
|
convulsiónenles, convulsiónense
|
accusative
|
convulsiónenme
|
not used
|
convulsiónenlo, convulsiónenla
|
convulsiónennos
|
not used
|
convulsiónenlos, convulsiónenlas, convulsiónense
|
Further reading
edit