człowieczek
Polish edit
Etymology edit
From człowiek + -ek. First attested in 1528.[1]
Pronunciation edit
- IPA(key): /t͡ʂwɔˈvjɛ.t͡ʂɛk/
- (Middle Polish) IPA(key): /t͡ʂɫɔˈvjɛ.t͡ʂɛk/
Audio (file) - Rhymes: -ɛt͡ʂɛk
- Syllabification: czło‧wie‧czek
Noun edit
człowieczek m pers
- Diminutive of człowiek
- small person (e.g. a child, a dwarf)
Declension edit
Declension of człowieczek
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | człowieczek | człowieczkowie/człowieczki (deprecative) |
| genitive | człowieczka | człowieczków |
| dative | człowieczkowi | człowieczkom |
| accusative | człowieczka | człowieczków |
| instrumental | człowieczkiem | człowieczkami |
| locative | człowieczku | człowieczkach |
| vocative | człowieczku | człowieczkowie |
Related terms edit
adjectives
adverb
interjections
nouns
verbs
- człowieczeć impf
- odczłowieczyć pf, odczłowieczać impf
- uczłowieczyć pf, uczłowieczać impf
References edit
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “człowieczek”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading edit
- człowieczek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- człowieczek in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “człowieczek”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “człowieczek”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “człowieczek”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 393
- człowieczek in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego