Latin edit

Etymology edit

From dē- +‎ speciō.

Pronunciation edit

Verb edit

dēspiciō (present infinitive dēspicere, perfect active dēspexī, supine dēspectum); third conjugation iō-variant

  1. to look down upon
  2. to disdain or despise
  3. to look away, disregard

Conjugation edit

   Conjugation of dēspiciō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present dēspiciō dēspicis dēspicit dēspicimus dēspicitis dēspiciunt
imperfect dēspiciēbam dēspiciēbās dēspiciēbat dēspiciēbāmus dēspiciēbātis dēspiciēbant
future dēspiciam dēspiciēs dēspiciet dēspiciēmus dēspiciētis dēspicient
perfect dēspexī dēspexistī dēspexit dēspeximus dēspexistis dēspexērunt,
dēspexēre
pluperfect dēspexeram dēspexerās dēspexerat dēspexerāmus dēspexerātis dēspexerant
future perfect dēspexerō dēspexeris dēspexerit dēspexerimus dēspexeritis dēspexerint
passive present dēspicior dēspiceris,
dēspicere
dēspicitur dēspicimur dēspiciminī dēspiciuntur
imperfect dēspiciēbar dēspiciēbāris,
dēspiciēbāre
dēspiciēbātur dēspiciēbāmur dēspiciēbāminī dēspiciēbantur
future dēspiciar dēspiciēris,
dēspiciēre
dēspiciētur dēspiciēmur dēspiciēminī dēspicientur
perfect dēspectus + present active indicative of sum
pluperfect dēspectus + imperfect active indicative of sum
future perfect dēspectus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present dēspiciam dēspiciās dēspiciat dēspiciāmus dēspiciātis dēspiciant
imperfect dēspicerem dēspicerēs dēspiceret dēspicerēmus dēspicerētis dēspicerent
perfect dēspexerim dēspexerīs dēspexerit dēspexerīmus dēspexerītis dēspexerint
pluperfect dēspexissem dēspexissēs dēspexisset dēspexissēmus dēspexissētis dēspexissent
passive present dēspiciar dēspiciāris,
dēspiciāre
dēspiciātur dēspiciāmur dēspiciāminī dēspiciantur
imperfect dēspicerer dēspicerēris,
dēspicerēre
dēspicerētur dēspicerēmur dēspicerēminī dēspicerentur
perfect dēspectus + present active subjunctive of sum
pluperfect dēspectus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present dēspice dēspicite
future dēspicitō dēspicitō dēspicitōte dēspiciuntō
passive present dēspicere dēspiciminī
future dēspicitor dēspicitor dēspiciuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives dēspicere dēspexisse dēspectūrum esse dēspicī dēspectum esse dēspectum īrī
participles dēspiciēns dēspectūrus dēspectus dēspiciendus,
dēspiciundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
dēspiciendī dēspiciendō dēspiciendum dēspiciendō dēspectum dēspectū

Derived terms edit

Descendants edit

  • Old French: despire

See also edit

References edit

  • despicio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • despicio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • despicio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to despise earthly things: res externas or humanas despicere