diamantar
Norwegian Nynorsk edit
Noun edit
diamantar m
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French diamantaire.
Noun edit
diamantar m (plural diamantari)
Declension edit
Declension of diamantar
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) diamantar | diamantarul | (niște) diamantari | diamantarii |
genitive/dative | (unui) diamantar | diamantarului | (unor) diamantari | diamantarilor |
vocative | diamantarule | diamantarilor |
References edit
Spanish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
diamantar (first-person singular present diamanto, first-person singular preterite diamanté, past participle diamantado)
Conjugation edit
Conjugation of diamantar (See Appendix:Spanish verbs)
Further reading edit
- “diamantar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014