dzikie tłumy

Polish

Etymology

Literally, “wild crowds”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑi.kjɛ ˈtwu.mɘ/
• Rhymes: -umɘ

Noun

dzikie tłumy nvir pl

1. (colloquial, idiomatic, derogatory) excessive crowds, overcrowding at some type of event

Declension

Declension of dzikie tłumy

	plural
nominative	dzikie tłumy
genitive	dzikich tłumów
dative	dzikim tłumom
accusative	dzikie tłumy
instrumental	dzikimi tłumami
locative	dzikich tłumach
vocative	dzikie tłumy

Further reading

• dzikie tłumy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dzikie tłumy in Polish dictionaries at PWN