enfuriar
Catalan edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
enfuriar (first-person singular present enfurio, first-person singular preterite enfurií, past participle enfuriat)
- (transitive) to infuriate, enrage
- (intransitive, takes a reflexive pronoun) to become furious, fly into a rage
- (figurative, intransitive, takes a reflexive pronoun) to become rough (of the sea)
Conjugation edit
Conjugation of enfuriar (first conjugation)
Related terms edit
Further reading edit
- “enfuriar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “enfuriar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “enfuriar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.