|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
feighlím
|
feighlíonn tú; feighlír†
|
feighlíonn sé, sí
|
feighlímid; feighlíonn muid
|
feighlíonn sibh
|
feighlíonn siad; feighlíd†
|
a fheighlíonn; a fheighlíos / a bhfeighlíonn*; a bhfeighlíos*
|
feighlítear
|
past
|
d'fheighil mé; d'fheighlíos / fheighil mé‡; fheighlíos‡
|
d'fheighil tú; d'fheighlís / fheighil tú‡; fheighlís‡
|
d'fheighil sé, sí / fheighil sé, sí‡
|
d'fheighlíomar; d'fheighil muid / fheighlíomar‡; fheighil muid‡
|
d'fheighil sibh; d'fheighlíobhair / fheighil sibh‡; fheighlíobhair‡
|
d'fheighil siad; d'fheighlíodar / fheighil siad‡; fheighlíodar‡
|
a d'fheighil / ar fheighil*
|
feighlíodh
|
past habitual
|
d'fheighlínn / fheighlínn‡; bhfeighlínn‡‡
|
d'fheighlíteá / fheighlíteá‡; bhfeighlíteᇇ
|
d'fheighlíodh sé, sí / fheighlíodh sé, sí‡; bhfeighlíodh sé, s퇇
|
d'fheighlímis; d'fheighlíodh muid / fheighlímis‡; fheighlíodh muid‡; bhfeighlímis‡‡; bhfeighlíodh muid‡‡
|
d'fheighlíodh sibh / fheighlíodh sibh‡; bhfeighlíodh sibh‡‡
|
d'fheighlídís; d'fheighlíodh siad / fheighlídís; fheighlíodh siad‡; bhfeighlídís‡‡; bhfeighlíodh siad‡‡
|
a d'fheighlíodh / a bhfeighlíodh*
|
d'fheighlítí / fheighlítí‡; bhfeighlít퇇
|
future
|
feighleoidh mé; feighleod; feighleochaidh mé†
|
feighleoidh tú; feighleoir†; feighleochaidh tú†
|
feighleoidh sé, sí; feighleochaidh sé, sí†
|
feighleoimid; feighleoidh muid; feighleochaimid†; feighleochaidh muid†
|
feighleoidh sibh; feighleochaidh sibh†
|
feighleoidh siad; feighleoid†; feighleochaidh siad†
|
a fheighleoidh; a fheighleos; a fheighleochaidh†; a fheighleochas† / a bhfeighleoidh*; a bhfeighleos*; a bhfeighleochaidh*†; a bhfeighleochas*†
|
feighleofar; feighleochar†
|
conditional
|
d'fheighleoinn; d'fheighleochainn† / fheighleoinn‡; fheighleochainn†‡; bhfeighleoinn‡‡; bhfeighleochainn†‡‡
|
d'fheighleofá; d'fheighleochthᆠ/ fheighleofá‡; fheighleochthᆇ; bhfeighleofᇇ; bhfeighleochthᆇ‡
|
d'fheighleodh sé, sí; d'fheighleochadh sé, sí† / fheighleodh sé, sí‡; fheighleochadh sé, s톇; bhfeighleodh sé, s퇇; bhfeighleochadh sé, s톇‡
|
d'fheighleoimis; d'fheighleodh muid; d'fheighleochaimis†; d'fheighleochadh muid† / fheighleoimis‡; fheighleodh muid‡; fheighleochaimis†‡; fheighleochadh muid†‡; bhfeighleoimis‡‡; bhfeighleodh muid‡‡; bhfeighleochaimis†‡‡; bhfeighleochadh muid†‡‡
|
d'fheighleodh sibh; d'fheighleochadh sibh† / fheighleodh sibh‡; fheighleochadh sibh†‡; bhfeighleodh sibh‡‡; bhfeighleochadh sibh†‡‡
|
d'fheighleoidís; d'fheighleodh siad; d'fheighleochadh siad† / fheighleoidís‡; fheighleodh siad‡; fheighleochadh siad†‡; bhfeighleoidís‡‡; bhfeighleodh siad‡‡; bhfeighleochadh siad†‡‡
|
a d'fheighleodh; a d'fheighleochadh† / a bhfeighleodh*; a bhfeighleochadh*†
|
d'fheighleofaí; d'fheighleochthaí† / fheighleofaí‡; fheighleochtha톇; bhfeighleofa퇇; bhfeighleochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go bhfeighlí mé; go bhfeighlíod†
|
go bhfeighlí tú; go bhfeighlír†
|
go bhfeighlí sé, sí
|
go bhfeighlímid; go bhfeighlí muid
|
go bhfeighlí sibh
|
go bhfeighlí siad; go bhfeighlíd†
|
—
|
go bhfeighlítear
|
past
|
dá bhfeighlínn
|
dá bhfeighlíteá
|
dá bhfeighlíodh sé, sí
|
dá bhfeighlímis; dá bhfeighlíodh muid
|
dá bhfeighlíodh sibh
|
dá bhfeighlídís; dá bhfeighlíodh siad
|
—
|
dá bhfeighlítí
|
imperative
|
feighlím
|
feighil
|
feighlíodh sé, sí
|
feighlímis
|
feighlígí; feighlídh†
|
feighlídís
|
—
|
feighlítear
|
verbal noun
|
feighil
|
past participle
|
feighlithe
|