huishouden
Dutch edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From huis (“house, home”) + houden (“to keep, maintain”).
Verb edit
huishouden (intransitive)
- To do housekeeping; keep house.
- (derogatory) To ravage, make a shambles.
Inflection edit
Inflection of huishouden (strong class 7, slightly irregular, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | huishouden | |||
past singular | hield huis | |||
past participle | huisgehouden | |||
infinitive | huishouden | |||
gerund | huishouden n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | hou huis, houd huis | hield huis | huishou, huishoud | huishield |
2nd person sing. (jij) | houdt huis | hield huis | huishoudt | huishield |
2nd person sing. (u) | houdt huis | hield huis | huishoudt | huishield |
2nd person sing. (gij) | houdt huis | hieldt huis | huishoudt | huishieldt |
3rd person singular | houdt huis | hield huis | huishoudt | huishield |
plural | houden huis | hielden huis | huishouden | huishielden |
subjunctive sing.1 | houde huis | hielde huis | huishoude | huishielde |
subjunctive plur.1 | houden huis | hielden huis | huishouden | huishielden |
imperative sing. | hou huis, houd huis | |||
imperative plur.1 | houdt huis | |||
participles | huishoudend | huisgehouden | ||
1) Archaic. |
Derived terms edit
Etymology 2 edit
Alteration of earlier huishoud (from Middle Dutch huushout) after Etymology 1.
Alternative forms edit
Noun edit
huishouden n (plural huishoudens, diminutive huishoudentje n)
- The housekeeping.
- Synonym: huishouding
- A household, domestic unit of cohabitating people.
- Synonym: huishouding
Related terms edit
Descendants edit
- Negerhollands: hou hus