innovar
Catalan edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- IPA(key): (Central) [in.nuˈβa]
- IPA(key): (Balearic) [in.noˈva]
- IPA(key): (Valencian) [in.noˈvaɾ]
- Homophone: innovà
- Rhymes: -a(ɾ)
Verb edit
innovar (first-person singular present innovo, first-person singular preterite innoví, past participle innovat); root stress: (Central, Valencian, Balearic) /ɔ/
- to innovate
Conjugation edit
Conjugation of innovar (first conjugation)
infinitive | innovar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | innovant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | innovat | innovada | |||||
plural | innovats | innovades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | innovo | innoves | innova | innovem | innoveu | innoven | |
imperfect | innovava | innovaves | innovava | innovàvem | innovàveu | innovaven | |
future | innovaré | innovaràs | innovarà | innovarem | innovareu | innovaran | |
preterite | innoví | innovares | innovà | innovàrem | innovàreu | innovaren | |
conditional | innovaria | innovaries | innovaria | innovaríem | innovaríeu | innovarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | innovi | innovis | innovi | innovem | innoveu | innovin | |
imperfect | innovés | innovessis | innovés | innovéssim | innovéssiu | innovessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
affirmative | — | innova | innovi | innovem | innoveu | innovin | |
negative (no) | — | no innovis | no innovi | no innovem | no innoveu | no innovin |
Related terms edit
Further reading edit
- “innovar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “innovar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “innovar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “innovar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Spanish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
innovar (first-person singular present innovo, first-person singular preterite innové, past participle innovado)
- to innovate
Conjugation edit
Conjugation of innovar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of innovar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
Related terms edit
Further reading edit
- “innovar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014