intensio
Finnish edit
Etymology edit
Internationalism (see English intension), ultimately from Latin intēnsiō.
Pronunciation edit
Noun edit
intensio
Declension edit
Inflection of intensio (Kotus type 3/valtio, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | intensio | intensiot | ||
genitive | intension | intensioiden intensioitten | ||
partitive | intensiota | intensioita | ||
illative | intensioon | intensioihin | ||
singular | plural | |||
nominative | intensio | intensiot | ||
accusative | nom. | intensio | intensiot | |
gen. | intension | |||
genitive | intension | intensioiden intensioitten | ||
partitive | intensiota | intensioita | ||
inessive | intensiossa | intensioissa | ||
elative | intensiosta | intensioista | ||
illative | intensioon | intensioihin | ||
adessive | intensiolla | intensioilla | ||
ablative | intensiolta | intensioilta | ||
allative | intensiolle | intensioille | ||
essive | intensiona | intensioina | ||
translative | intensioksi | intensioiksi | ||
abessive | intensiotta | intensioitta | ||
instructive | — | intensioin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Anagrams edit
Latin edit
Etymology edit
Noun edit
intēnsiō f (genitive intēnsiōnis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | intēnsiō | intēnsiōnēs |
Genitive | intēnsiōnis | intēnsiōnum |
Dative | intēnsiōnī | intēnsiōnibus |
Accusative | intēnsiōnem | intēnsiōnēs |
Ablative | intēnsiōne | intēnsiōnibus |
Vocative | intēnsiō | intēnsiōnēs |
References edit
- “intensio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- intensio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.