iteklemek

Turkmen

Ultimately from Proto-Turkic *it- (“to push, hit”). Cognate with Turkish itmek, Azerbaijani itələmək, and Southern Altai ийдер (iyder, “to push”).

IPA^(key): /ɪtɛklɛmɛk/

iteklemek

Conjugation of iteklemek

			singular			plural
infinitive			iteklemek
gerund			itekleýiş
participle	present		itekleýǟn
	past		iteklen
	future		iteklejek
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			men	sen	ol	biz	siz	olar
indicative	present		itekleýǟrin	itekleýǟrsin	itekleýǟr	itekleýǟris	itekleýǟrsiňiz	itekleýǟrler, itekleýǟr
	past	proximal	itekledim	iteklediň	itekledi	itekledik	iteklediňiz	iteklediler
		distal	iteklepdim	iteklepdiň	iteklepdi	iteklepdik	iteklepdiňiz	iteklepdiler
		unwitnessed	iteklepdirin	iteklepsiň	iteklepdir	iteklepdiris	iteklepsiňiz	iteklepdirler
	future	indefinite	iteklerin	iteklersiň	itekler	itekleris	iteklersiňiz	iteklerler
	future	definite	iteklejek
	future-in-the-past	indefinite	iteklerdim	iteklerdiň	iteklerdi	iteklerdik	iteklerdiňiz	iteklerdiler
	future-in-the-past	definite	iteklejekdim	iteklejekdiň	iteklejekdi	iteklejekdik	iteklejekdiňiz	iteklejekdiler
conditional	simple		iteklesem	itekleseň	iteklese	iteklesek	itekleseňiz	itekleseler
	present		present participle + conditional of bolmak
	past		past participle + conditional of bolmak
	future		future participle + conditional of bolmak
imperative			iteklēýin	itekle	iteklesin	iteklēliň	iteklēň	iteklesinler
obligatory	present		iteklemeli
obligatory	past		iteklemelidim	iteklemelidiň	iteklemelidi	iteklemelidik	iteklemelidiňiz	iteklemelidiler
intentional	present		iteklemekçi
intentional	past		iteklemekçidim	iteklemekçidiň	iteklemekçidi	iteklemekçidik	iteklemekçidiňiz	iteklemekçidiler