kapotslaan

Dutch

Etymology

kapot +‎ slaan

Pronunciation

• IPA^(key): /kaːˈpɔtˌslaːn/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ka‧pot‧slaan

Verb

kapotslaan

1. (transitive) to smash, to crush (break violently)

   Synonyms: stukslaan, verpletteren

   Hij zag de kwajongens het bushokje kapotslaan. ― He saw the rascals smashing the bus shelter.

2. (slang, transitive) to beat up, to beat to a pulp (give a severe beating)

   Synonyms: verrot slaan, tot moes slaan

   Als je me aanraakt komt mijn vader je helemaal kapotslaan. ― If you touch me, my father will come and beat you to a pulp.

3. (ergative) to break, to destroy (severely damage)

   Synonyms: stukslaan, stukmaken

   Het bootje is door de zware branding kapotgeslagen. ― The boat was broken by the heavy surf.

Inflection

Inflection of kapotslaan (strong class 6, irregular, separable)
infinitive	kapotslaan
past singular	sloeg kapot
past participle	kapotgeslagen
infinitive	kapotslaan
gerund	kapotslaan n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	sla kapot	sloeg kapot	kapotsla	kapotsloeg
2nd person sing. (jij)	slaat kapot	sloeg kapot	kapotslaat	kapotsloeg
2nd person sing. (u)	slaat kapot	sloeg kapot	kapotslaat	kapotsloeg
2nd person sing. (gij)	slaat kapot	sloegt kapot	kapotslaat	kapotsloegt
3rd person singular	slaat kapot	sloeg kapot	kapotslaat	kapotsloeg
plural	slaan kapot	sloegen kapot	kapotslaan	kapotsloegen
subjunctive sing.1	sla kapot	sloege kapot	kapotsla	kapotsloege
subjunctive plur.1	slaan kapot	sloegen kapot	kapotslaan	kapotsloegen
imperative sing.	sla kapot
imperative plur.1	slaat kapot
participles	kapotslaand	kapotgeslagen
1) Archaic.