karika
Hungarian
editPronunciation
editNoun
editkarika
- ring (a circumscribing object, (roughly) circular and hollow)
- (sports) tire (a torus shaped obstacle suspended in a frame used in dog agility sports)
Declension
editInflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | karika | karikák |
accusative | karikát | karikákat |
dative | karikának | karikáknak |
instrumental | karikával | karikákkal |
causal-final | karikáért | karikákért |
translative | karikává | karikákká |
terminative | karikáig | karikákig |
essive-formal | karikaként | karikákként |
essive-modal | — | — |
inessive | karikában | karikákban |
superessive | karikán | karikákon |
adessive | karikánál | karikáknál |
illative | karikába | karikákba |
sublative | karikára | karikákra |
allative | karikához | karikákhoz |
elative | karikából | karikákból |
delative | karikáról | karikákról |
ablative | karikától | karikáktól |
non-attributive possessive - singular |
karikáé | karikáké |
non-attributive possessive - plural |
karikáéi | karikákéi |
Possessive forms of karika | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | karikám | karikáim |
2nd person sing. | karikád | karikáid |
3rd person sing. | karikája | karikái |
1st person plural | karikánk | karikáink |
2nd person plural | karikátok | karikáitok |
3rd person plural | karikájuk | karikáik |
Derived terms
editCompound words
Further reading
edit- karika in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (“The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language”, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
Serbo-Croatian
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editkàrika f (Cyrillic spelling ка̀рика)
- link (in a chain, also figuratively)
- (gymnastics) rings