marrec
Catalan edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
marrec m (plural marrecs, feminine marreca)
Further reading edit
- “marrec” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “marrec”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “marrec” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “marrec” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Tarifit edit
Etymology edit
Borrowed from Arabic مرش (maraša).
Pronunciation edit
Verb edit
marrec (Tifinagh spelling ⵎⴰⵔⵔⴻⵛ)
- (transitive) to gnaw, to nibble (on a bone)
- (transitive) to chew
Conjugation edit
This verb needs an inflection-table template.
Derived terms edit
- Verbal noun: amarrec