mianowicie
Old Polish edit
Etymology edit
From *mianowity + -ie, from mianować. First attested in 1498.
Pronunciation edit
Adverb edit
mianowicie
Related terms edit
nouns
verbs
- mianować impf
Descendants edit
- Polish: mianowicie
- Silesian: mianowcie
References edit
- Boryś, Wiesław (2005) “mianować”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
- Mańczak, Witold (2017) “mianować”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
- Bańkowski, Andrzej (2000) “mianowicie”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “mianowicie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Inherited from Old Polish mianowicie. By surface analysis, mianowity + -ie.
Pronunciation edit
- IPA(key): /mja.nɔˈvi.t͡ɕɛ/
- (Middle Polish) IPA(key): /mja.nɔˈvi.t͡ɕɛ/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ɕɛ
- Syllabification: mia‧no‧wi‧cie
Particle edit
mianowicie
- namely (specifically; that is to say)
- Near-synonyms: a więc, czyli, eo ipso, inaczej, inaczej mówiąc, innymi słowy, jednym słowem, krótko mówiąc, przeto, słowem, tedy, to jest, toteż, to znaczy, tym samym, więc, w takim razie, w takim układzie, zatem, znaczy, znaczy się
Trivia edit
According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), mianowicie is one of the most used words in Polish, appearing 31 times in scientific texts, 9 times in news, 23 times in essays, 1 time in fiction, and 4 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 68 times, making it the 947th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]
Adverb edit
mianowicie (not generally comparable, comparative mianowiciej, superlative najmianowiciej)
- (obsolete) namely (especially, above all)
- Synonym: zwłaszcza
- (obsolete) definitely (without doubt)
- Synonym: pewnie
- (Middle Polish) clearly (in an obvious way, clearly speaking, unambiguously)
- Synonym: pewnie
- (Middle Polish) by name
- Synonym: imiennie
References edit
Further reading edit
- mianowicie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- mianowicie in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “mianowicie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “MIANOWICIE”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 04.01.2022
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “mianowicie”, in Słownik języka polskiego[2]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “mianowicie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[3]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mianowicie”, in Słownik języka polskiego[4] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 940