perturbacja

Polish

Etymology

Borrowed from Latin perturbātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɛr.turˈbat͡s.ja/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: per‧tur‧bac‧ja

Noun

perturbacja f

1. perturbation (agitation)

   Synonym: komplikacja

2. difficulty, trouble

   Synonyms: kłopot, trudność

3. (astronomy, physics) perturbation (variation in an orbit)

Declension

Declension of perturbacja

	singular	plural
nominative	perturbacja	perturbacje
genitive	perturbacji	perturbacji/perturbacyj (archaic)
dative	perturbacji	perturbacjom
accusative	perturbację	perturbacje
instrumental	perturbacją	perturbacjami
locative	perturbacji	perturbacjach
vocative	perturbacjo	perturbacje

Derived terms

adjective

• perturbacyjny

 

verb

• perturbować

 

Further reading

• perturbacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• perturbacja in Polish dictionaries at PWN