piaculum
English edit
Etymology edit
Noun edit
piaculum (plural piacula)
Related terms edit
Latin edit
Etymology edit
From piō (“I appease, purify, expiate”) + -culum (instrumental suffix).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /piˈaː.ku.lum/, [piˈäːkʊɫ̪ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /piˈa.ku.lum/, [piˈäːkulum]
Noun edit
piāculum n (genitive piāculī); second declension
- propitiatory sacrifice
- Synonym: lūstrum
- an animal offered up in sacrifice, a victim
- sin, crime, guilt
Declension edit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | piāculum | piācula |
Genitive | piāculī | piāculōrum |
Dative | piāculō | piāculīs |
Accusative | piāculum | piācula |
Ablative | piāculō | piāculīs |
Vocative | piāculum | piācula |
References edit
- “piaculum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “piaculum”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- piaculum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.