qafartu
Afar edit
Etymology edit
From qafár (“Afar people”) + -tu.
Pronunciation edit
Noun edit
qafártu m (feminine qafartó, plural qafár m)
Declension edit
Declension of qafártu | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
absolutive | qafártu | |||||||||||||||||
predicative | qafártu | |||||||||||||||||
subjective | qafartí | |||||||||||||||||
genitive | qafartí | |||||||||||||||||
|
References edit
- E. M. Parker, R. J. Hayward (1985) “qafar”, in An Afar-English-French dictionary (with Grammatical Notes in English), University of London, →ISBN