salimuria
Latin edit
Etymology edit
Late and Medieval Latin. From sāl, sal- (“salt”) + -i- + muria (“brine”).
Noun edit
salimuria f (genitive salimuriae); first declension
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | salimuria | salimuriae |
Genitive | salimuriae | salimuriārum |
Dative | salimuriae | salimuriīs |
Accusative | salimuriam | salimuriās |
Ablative | salimuriā | salimuriīs |
Vocative | salimuria | salimuriae |
Descendants edit
- Catalan: salmorra
- French: saumure
- Friulian: salmuerie
- Greek: σαλαμούρα (salamoúra)
- Galician: salmoira
- Italian: salamoia, salmuria
- Arabic: شَرْمُولَة (šarmūla)
- Occitan: salmoira
- Piedmontese: salmeuria, sarameura
- Portuguese: salmoira, salmoura
- Romanian: saramură, sărămură, salamură
- Sicilian: salamarigghiu (from V.L. *salimorilium)
- Spanish: salmuera
- Venetian: salamora, sałamora, salimora