syyte
Finnish edit
Etymology edit
syyttää (“to accuse, charge, indict”) + -e. Coined by Finnish physician and philologist Elias Lönnrot in 1851.
Pronunciation edit
Noun edit
syyte
- (law) charge, accusation, indictment (of = elative)
Declension edit
Inflection of syyte (Kotus type 48*C/hame, tt-t gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | syyte | syytteet | ||
genitive | syytteen | syytteiden syytteitten | ||
partitive | syytettä | syytteitä | ||
illative | syytteeseen | syytteisiin syytteihin | ||
singular | plural | |||
nominative | syyte | syytteet | ||
accusative | nom. | syyte | syytteet | |
gen. | syytteen | |||
genitive | syytteen | syytteiden syytteitten | ||
partitive | syytettä | syytteitä | ||
inessive | syytteessä | syytteissä | ||
elative | syytteestä | syytteistä | ||
illative | syytteeseen | syytteisiin syytteihin | ||
adessive | syytteellä | syytteillä | ||
ablative | syytteeltä | syytteiltä | ||
allative | syytteelle | syytteille | ||
essive | syytteenä | syytteinä | ||
translative | syytteeksi | syytteiksi | ||
abessive | syytteettä | syytteittä | ||
instructive | — | syyttein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
Related terms edit
Further reading edit
- “syyte”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03