trotseren
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
trotseren
- (transitive) to defy, to brave, to resist
- Synonyms: het hoofd bieden, weerstaan
Inflection edit
| Inflection of trotseren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | trotseren | |||
| past singular | trotseerde | |||
| past participle | getrotseerd | |||
| infinitive | trotseren | |||
| gerund | trotseren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | trotseer | trotseerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | trotseert | trotseerde | ||
| 2nd person sing. (u) | trotseert | trotseerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | trotseert | trotseerde | ||
| 3rd person singular | trotseert | trotseerde | ||
| plural | trotseren | trotseerden | ||
| subjunctive sing.1 | trotsere | trotseerde | ||
| subjunctive plur.1 | trotseren | trotseerden | ||
| imperative sing. | trotseer | |||
| imperative plur.1 | trotseert | |||
| participles | trotserend | getrotseerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Synonyms edit
Derived terms edit
- Afrikaans: trotseer