tweebenig
Dutch edit
Etymology edit
From twee (“two”) + been (“leg”) + -ig.
Pronunciation edit
Audio (file)
Adjective edit
tweebenig (not comparable)
Inflection edit
Inflection of tweebenig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | tweebenig | |||
inflected | tweebenige | |||
comparative | — | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | tweebenig | |||
indefinite | m./f. sing. | tweebenige | ||
n. sing. | tweebenig | |||
plural | tweebenige | |||
definite | tweebenige | |||
partitive | tweebenigs |