venit
See also: vénít
Albanian edit
Etymology edit
Used mostly in its mediopassive form venitem. Ultimately from Proto-Slavic *vędnǫti. Compare Serbo-Croatian venuti, Bulgarian вена (vena).[1][2][3] Regarding divergent verbal suffix, compare Slovene veniti and Upper Sorbian wjadnyć.
Pronunciation edit
Verb edit
venit (aorist venita, participle venitur)
- to whither
- to weaken
- to diminish
- (figurative) to erode
Synonyms edit
References edit
- ^ Omari, Anila (2012) “venit”, in Marrëdhëniet Gjuhësore Shqiptaro-Serbe, Tirana, Albania: Krishtalina KH, pages 306-307
- ^ Topalli, K. (2017) “venit”, in Fjalor Etimologjik i Gjuhës Shqipe, Durrës, Albania: Jozef, page 1555
- ^ Orel, Vladimir E. (1998) “venit”, in Albanian Etymological Dictionary, Leiden, Boston, Köln: Brill, →ISBN, page 499
Latin edit
Pronunciation edit
- venit: (Classical) IPA(key): /ˈu̯e.nit/, [ˈu̯ɛnɪt̪]
- venit: (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈve.nit/, [ˈvɛːnit̪]
- vēnit: (Classical) IPA(key): /ˈu̯eː.nit/, [ˈu̯eːnɪt̪]
- vēnit: (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈve.nit/, [ˈvɛːnit̪]
Verb edit
venit
Verb edit
vēnit
Romanian edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From the verb veni.
Pronunciation edit
Verb edit
venit (past participle of veni)
- past participle of veni
Noun edit
venit n (plural venituri)
Declension edit
Declension of venit
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) venit | venitul | (niște) venituri | veniturile |
genitive/dative | (unui) venit | venitului | (unor) venituri | veniturilor |
vocative | venitule | veniturilor |