verlengen
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch verlengen. Equivalent to ver- + lengen.
Pronunciation edit
Verb edit
verlengen
- (transitive) to extend, to lengthen
- (transitive) to protract, to delay
- (intransitive) to become longer, to lengthen
Inflection edit
Inflection of verlengen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | verlengen | |||
past singular | verlengde | |||
past participle | verlengd | |||
infinitive | verlengen | |||
gerund | verlengen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | verleng | verlengde | ||
2nd person sing. (jij) | verlengt | verlengde | ||
2nd person sing. (u) | verlengt | verlengde | ||
2nd person sing. (gij) | verlengt | verlengde | ||
3rd person singular | verlengt | verlengde | ||
plural | verlengen | verlengden | ||
subjunctive sing.1 | verlenge | verlengde | ||
subjunctive plur.1 | verlengen | verlengden | ||
imperative sing. | verleng | |||
imperative plur.1 | verlengt | |||
participles | verlengend | verlengd | ||
1) Archaic. |
Derived terms edit
Descendants edit
- Negerhollands: verlanger