átvitt
Hungarian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
átvitt
Participle edit
átvitt
- past participle of átvisz
Adjective edit
átvitt (not comparable)
Declension edit
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | átvitt | átvittek |
accusative | átvittet | átvitteket |
dative | átvittnek | átvitteknek |
instrumental | átvittel | átvittekkel |
causal-final | átvittért | átvittekért |
translative | átvitté | átvittekké |
terminative | átvittig | átvittekig |
essive-formal | átvittként | átvittekként |
essive-modal | — | — |
inessive | átvittben | átvittekben |
superessive | átvitten | átvitteken |
adessive | átvittnél | átvitteknél |
illative | átvittbe | átvittekbe |
sublative | átvittre | átvittekre |
allative | átvitthez | átvittekhez |
elative | átvittből | átvittekből |
delative | átvittről | átvittekről |
ablative | átvittől | átvittektől |
non-attributive possessive - singular |
átvitté | átvitteké |
non-attributive possessive - plural |
átvittéi | átvittekéi |
Derived terms edit
Expressions
Further reading edit
- átvitt in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
- átvitt in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (‘A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published A–ez as of 2024)