ékeid

Hungarian

Etymology

ék +‎ -eid (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈeːkɛjid]
• Hyphenation: éke‧id

Noun

ékeid

1. second-person singular multiple-possession possessive of ék

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
	singular	plural
nominative	—	ékeid
accusative	—	ékeidet
dative	—	ékeidnek
instrumental	—	ékeiddel
causal-final	—	ékeidért
translative	—	ékeiddé
terminative	—	ékeidig
essive-formal	—	ékeidként
essive-modal	—	ékeidül
inessive	—	ékeidben
superessive	—	ékeiden
adessive	—	ékeidnél
illative	—	ékeidbe
sublative	—	ékeidre
allative	—	ékeidhez
elative	—	ékeidből
delative	—	ékeidről
ablative	—	ékeidtől
non-attributive possessive - singular	—	ékeidé
non-attributive possessive - plural	—	ékeidéi