ékeink
Hungarian edit
Etymology edit
ék + -eink (possessive suffix)
Pronunciation edit
Noun edit
ékeink
- first-person plural multiple-possession possessive of ék
Declension edit
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | ékeink |
| accusative | — | ékeinket |
| dative | — | ékeinknek |
| instrumental | — | ékeinkkel |
| causal-final | — | ékeinkért |
| translative | — | ékeinkké |
| terminative | — | ékeinkig |
| essive-formal | — | ékeinkként |
| essive-modal | — | ékeinkül |
| inessive | — | ékeinkben |
| superessive | — | ékeinken |
| adessive | — | ékeinknél |
| illative | — | ékeinkbe |
| sublative | — | ékeinkre |
| allative | — | ékeinkhez |
| elative | — | ékeinkből |
| delative | — | ékeinkről |
| ablative | — | ékeinktől |
| non-attributive possessive - singular |
— | ékeinké |
| non-attributive possessive - plural |
— | ékeinkéi |