See also: írjuk

Hungarian edit

Etymology edit

ír +‎ -jük (possessive suffix) (usually in the sense ’Irish’, possibly also in the sense ’balm’, where írjuk is more common).

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈiːrjyk]
  • Hyphenation: ír‧jük

Noun edit

írjük

  1. third-person plural single-possession possessive of ír

Declension edit

Inflection (stem in -e-, front rounded harmony)
singular plural
nominative írjük
accusative írjüket
dative írjüknek
instrumental írjükkel
causal-final írjükért
translative írjükké
terminative írjükig
essive-formal írjükként
essive-modal írjükül
inessive írjükben
superessive írjükön
adessive írjüknél
illative írjükbe
sublative írjükre
allative írjükhöz
elative írjükből
delative írjükről
ablative írjüktől
non-attributive
possessive - singular
írjüké
non-attributive
possessive - plural
írjükéi