örvænting
Icelandic edit
Etymology edit
From örvænta (“to despair”) + -ing.
Noun edit
örvænting f (genitive singular örvæntingar, no plural)
Declension edit
declension of örvænting
f-s1 | singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | örvænting | örvæntingin |
accusative | örvæntingu | örvæntinguna |
dative | örvæntingu | örvæntingunni |
genitive | örvæntingar | örvæntingarinnar |