ülkücülük

Turkish

Etymology

From ülkücü +‎ -lük.

Noun

ülkücülük (definite accusative ülkücülüğü, plural ülkücülükler)

1. targetism
2. idealism

Declension

Inflection
Nominative	ülkücülük
Definite accusative	ülkücülüğü
	Singular	Plural
Nominative	ülkücülük	ülkücülükler
Definite accusative	ülkücülüğü	ülkücülükleri
Dative	ülkücülüğe	ülkücülüklere
Locative	ülkücülükte	ülkücülüklerde
Ablative	ülkücülükten	ülkücülüklerden
Genitive	ülkücülüğün	ülkücülüklerin

Further reading

• ülkücülük on the Turkish Wikipedia.Wikipedia ^tr