þrøngð

Old Norse

Etymology 1

Probably from þrøngva +‎ -ð.

Noun

þrøngð f

1. narrow place

   Synonym: þrǫng

Declension

  Declension of þrøngð (strong i-stem)

feminine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	þrøngð	þrøngðin	þrøngðir	þrøngðirnar
accusative	þrøngð	þrøngðina	þrøngðir	þrøngðirnar
dative	þrøngð	þrøngðinni	þrøngðum	þrøngðunum
genitive	þrøngðar	þrøngðarinnar	þrøngða	þrøngðanna

References

• þrøngð in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

þrøngð

1. inflection of þrøngva:
   1. past participle strong feminine nominative singular
   2. past participle strong neuter nominative/accusative plural