śrutownik

Polish

śrutownik

Etymology

From śrutować +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕruˈtɔv.ɲik/
• Rhymes: -ɔvɲik
• Syllabification: śru‧tow‧nik

Noun

śrutownik m inan

1. grinder, mill

Declension

Declension of śrutownik

	singular	plural
nominative	śrutownik	śrutowniki
genitive	śrutownika	śrutowników
dative	śrutownikowi	śrutownikom
accusative	śrutownik	śrutowniki
instrumental	śrutownikiem	śrutownikami
locative	śrutowniku	śrutownikach
vocative	śrutowniku	śrutowniki

Further reading

• śrutownik in Polish dictionaries at PWN