świecarz

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish *świecarz, from Proto-Slavic *svěťařь. By surface analysis, świeca +‎ -arz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɕfjɛ.t͡saʂ/
• Rhymes: -ɛt͡saʂ
• Syllabification: świe‧carz

Noun

świecarz m pers

1. (historical) mine lighter (mineworker illuminating the workers' workplace)

   Hypernym: pracownik

2. (obsolete) chandler; candle seller

   Hypernyms: rzemieślnik, pracownik, sprzedawca

Declension

Declension of świecarz

	singular	plural
nominative	świecarz	świecarze
genitive	świecarza	świecarzy/świecarzów
dative	świecarzowi	świecarzom
accusative	świecarza	świecarzy/świecarzów
instrumental	świecarzem	świecarzami
locative	świecarzu	świecarzach
vocative	świecarzu	świecarze

Related terms

nouns

• świeczka
• świecznik

 

Further reading

• świecarz in Polish dictionaries at PWN