şemşir

Turkish

Etymology

From Persian شمشیر (šamšir).

Noun

şemşir (definite accusative şemşiri, plural şemşirler) (obsolete)

1. sword
2. sabre; saber

Declension

Inflection
Nominative	şemşir
Definite accusative	şemşiri
	Singular	Plural
Nominative	şemşir	şemşirler
Definite accusative	şemşiri	şemşirleri
Dative	şemşire	şemşirlere
Locative	şemşirde	şemşirlerde
Ablative	şemşirden	şemşirlerden
Genitive	şemşirin	şemşirlerin

Synonyms

• kılıç