Βρεττανέ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bret.ta.né/ → /βret.taˈne/ → /vre.taˈne/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bret.ta.né/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bret.taˈne/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βret.taˈne/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vret.taˈne/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vre.taˈne/

Noun

Βρεττᾰνέ • (Brettané) m

1. vocative singular of Βρεττᾰνός (Brettanós)

Greek

Noun

Βρεττανέ • (Vrettané) m

1. Vocative singular form of Βρεττανός (Vrettanós).

   Obsolete spelling of Βρετανέ (Vretané).