Μενέλαε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.né.laː.e/ → /meˈne.la.e/ → /meˈne.la.e/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.né.laː.e/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /meˈne.la.e/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /meˈne.la.e/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /meˈne.la.e/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /meˈne.la.e/

Proper noun

Μενέλᾱε • (Menélāe)

1. vocative singular of Μενέλᾱος (Menélāos)

Greek

Proper noun

Μενέλαε • (Menélae) m

1. Vocative singular form of Μενέλαος (Menélaos).