Μυκόνου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /my.kó.nuː/ → /myˈko.nu/ → /miˈko.nu/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /my.kó.nuː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /myˈko.nu/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /myˈko.nu/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /myˈko.nu/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /miˈko.nu/

Proper noun

Μῠκόνου • (Mukónou)

1. genitive singular of Μῠ́κονος (Múkonos)

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /miˈko.nu/
• Hyphenation: Μυ‧κό‧νου

Proper noun

Μυκόνου • (Mykónou) f

1. Genitive singular form of Μύκονος (Mýkonos).