Παυλῖνος
Ancient Greek edit
Etymology edit
From Latin Paulinus.
Pronunciation edit
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pau̯.lîː.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pawˈli.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /paˈβli.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /paˈvli.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /paˈvli.nos/
Proper noun edit
Παυλῖνος • (Paulînos) m (genitive Παυλίνου); second declension
Inflection edit
Case / # | Singular | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Παυλῖνος ho Paulînos | ||||||||||||
Genitive | τοῦ Παυλῑ́νου toû Paulī́nou | ||||||||||||
Dative | τῷ Παυλῑ́νῳ tôi Paulī́nōi | ||||||||||||
Accusative | τὸν Παυλῖνον tòn Paulînon | ||||||||||||
Vocative | Παυλῖνε Paulîne | ||||||||||||
Notes: |
|
Descendants edit
- Greek: Παυλίνος (Pavlínos)